Ik begrijp niet dat dit kan…

• Navalny plotseling overleden.
• Trump klimt -via provocerende uitspraken- in de peilingen voor het presidentschap van de Verenigde Staten.
• In Nederland is de politiek al maanden aan het praten hoe ze de komende periode het land zouden kunnen gaan besturen.
• In Oekraïne woedt inmiddels al jaren een bloedige -vele duizenden jonge mensen het leven kostende- oorlog vanwege ideologische waandenkbeelden van een leider die zijn eigen werkelijkheid verzint. Mensen, die het niet met hem eens zijn -en hier openlijk voor uitkomen, oppakt, beboet of gevangen zet. Zelfs het tijdens -na dubieuze processen opgelegde- gevangenisstraffen zo’n tegenstander laten vermoorden blijkt mogelijk. Politieke tegenstanders worden door de rechtelijke macht monddood gemaakt en uitgesloten voor een kandidaatschap. Uitsluitend omdat dit zijn -op handen zijn de- eigen verkiezing eenvoudiger maakt.
• Israël (een democratisch hoog ontwikkeld land) bombardeert een land volledig plat -met alle zich daarin bevindende burgers, hulpverleners en vluchtelingen-, als ‘wraak’ op een -ook zeker nooit te rechtvaardigen- gijzelingsactie van een terreurgroep.

Wat zit hier achter?

Hoe kan het dat enkelingen dergelijke praktijken kunnen uitvoeren? Hoe kan het dat iedereen dit toelaat? Waarom protesteren zo weinigen hiertegen? Is het omdat wegkijken zo gemakkelijk is? Is het ‘niet boeiend’ omdat het ‘de ver van mijn bed show’ is?

Alles gaat zijn gewone gangetje

Wat je ook vindt van de in het begin van dit stuk genoemde gebeurtenissen, ze hebben nauwelijks persoonlijke invloed op ons dagelijks leven. “Ik kan er toch niets aan doen, niets aan veranderen.” lijkt men te denken. Is dit werkelijk zo?

Artificial Intelligence

De nieuwe door enthousiaste adepten bezongen technische ontwikkeling geeft -op de door mij gestelde vraag “Hoe kan je een oorlog stoppen?” het volgende antwoord:

ChatGPT
Het stoppen van oorlogen is een complex en uitdagend probleem dat vaak diepgewortelde oorzaken heeft. Hier zijn enkele algemene benaderingen die in overweging kunnen worden genomen:
Diplomatie en onderhandelingen:
Moedig diplomatieke inspanningen aan om tot vreedzame oplossingen te komen. Dit kan bemiddeling door neutrale partijen of internationale organisaties omvatten.
Ondersteun vredesbesprekingen tussen de strijdende partijen om tot een duurzame overeenkomst te komen.
Internationale druk:
Oefen diplomatieke druk uit door middel van sancties, diplomatieke isolatie en andere middelen om de strijdende partijen aan de onderhandelingstafel te brengen.
Werk samen met de internationale gemeenschap om een gezamenlijke inspanning te leveren om vrede te bevorderen.
Humanitaire hulp en ontwikkelingssteun:
Bied humanitaire hulp aan de getroffen bevolking om humanitaire crises te verlichten en het lijden te verminderen.
Investeer in ontwikkelingsprogramma’s om de economische en sociale omstandigheden te verbeteren, wat kan helpen bij het verminderen van spanningen en conflicten.
Onderwijs en bewustwording:
Bevorder onderwijs en bewustwording om intolerantie en onbegrip te verminderen. Onderwijs kan bijdragen aan het bevorderen van vreedzaam samenleven en het begrijpen van elkaars perspectieven.
Internationale wet en gerechtigheid:
Zorg ervoor dat internationale wetten worden nageleefd en streef naar gerechtigheid voor oorlogsmisdaden. Dit kan bijdragen aan het vestigen van verantwoordelijkheid en het voorkomen van straffeloosheid.
Vermindering van wapenhandel:
Werk aan internationale overeenkomsten en maatregelen om de wapenhandel te verminderen, waardoor de kans op conflicten kan afnemen.
Dialoog en verzoening:
Stimuleer interne dialoog en verzoening om diepgewortelde haat en verdeeldheid te verminderen.

Het is belangrijk om te benadrukken dat elke situatie uniek is en een oplossing op maat vereist. Het betrekken van alle relevante belanghebbenden, zowel op nationaal als internationaal niveau, is essentieel voor het bevorderen van vrede.

Juist…

Dat geeft een individu inderdaad weinig houvast en verwijst steevast naar zaken waaraan een gewone burger uitsluitend tijdens het uitbrengen van zijn democratische stem minieme invloed kan uitoefenen.

Hippie idealen

Net al in de 60’er en 70’er jaren zal ik mij dus maar blijven uitspreken tégen de wapenindustrie. Gebroken geweertjes dragen. Het Ban de Bom teken om mijn nek hangen en in discussies aangeven dat oorlogen nog nooit tot een oplossing van conflicten hebben geleid en dus waarschijnlijk ook niet zullen leiden.

In de tussentijd een eind zullen kunnen maken aan de oorlogen.